Boksend vindt Mitch zijn motivatie terug

Mitch (15) had alles mee. Hij was slim, had een talent voor wiskunde en voetbal, en werd door docenten omschreven als iemand met potentie. Maar er was een probleem: Mitch had totaal geen motivatie. Huiswerk bleef liggen, op trainingen liep hij ongeïnteresseerd rond, en op school botste hij steeds vaker met leraren. Zijn ouders maakten zich zorgen en de school wist niet goed hoe ze hem moesten bereiken. Totdat een docent met een verrassend voorstel kwam: boksen.

Mitch vond het eerst onzin. Wat had boksen nou te maken met school of motivatie? Toch stemde hij ermee in, deels omdat hij geen zin had in nog meer gezeur.

De eerste ronde: Spanning opbouwen (25%)

Tijdens de eerste training bij RAAK Talentbegeleiding en Para bellum kwam Mitch met een afwachtende houding binnen. Zijn spanning zat rond de 25%—licht ongemak, maar nog niet echt weerstand. De trainer Tuur stelde duidelijke regels: “Hier werken we met respect. Jij bepaalt je inzet, maar als je hier bent, dan doe je mee.”

De eerste oefeningen waren laagdrempelig. Met bokshandschoenen aan oefende Mitch zijn houding, ademhaling en focus. Nog zonder fysieke inspanning, puur om bewustzijn te creëren. Langzaam merkte hij dat hij zich beter kon concentreren.

De eerste weerstand: Frustratie en uitdaging (50%)

Mitch begon de training serieuzer te nemen, maar zodra iets niet lukte, raakte hij gefrustreerd. Bij RAAK-TALENTBEGELEIDING spiegelen we dit en gebruiken de emotie- en hartslagkaarten om bewust te maken van zijn spanning:

"Voel je hoe je ademhaling sneller gaat? Waar zit je spanning in je lijf?"

Door hierop te letten en via boksoefeningen terug te schakelen naar een rustiger ritme, leerde Mitch zijn emoties beter te reguleren. Dit bleek een belangrijke les, want ook op school en thuis begon hij signalen van oplopende frustratie sneller te herkennen.

De test: Uitdaging en grenzen (75%)

Toen kwam een keerpunt. Tijdens de intensieve training raakte Mitch gefrustreerd omdat een oefening niet lukte. Zijn spanning schoot naar 75%—gespannen schouders, agressieve ademhaling, rode wangen. In het verleden zou hij geïrriteerd afhaken. Maar door het gevoel te koppelen aan de situatie van het verleden, leerde hij de signalen herkennen.

Mitch kreeg even de tijd.

Hij stapte achteruit, ademde diep in, schudde zijn armen los. Vervolgens stapte hij weer in. Hij probeerde de oefening opnieuw—en dit keer lukte het. Voor het eerst voelde hij de voldoening van doorzetten, zonder dat iemand hem dwong.

De overwinning: regie over eigen spanning (100% → 25%)

Deze manier van kijken naar zijn eigen spanning en stress hielp Mith enorm. Hierdoor had hij na een aantal trainingen minder conflicten op school, en begon zelfs zijn motivatie voor andere dingen terug te vinden. Zijn spanning herkende hij sneller en hij wist hoe hij moest schakelen.

Toen hij bij een wiskundetoets een moeilijke opgave tegenkwam, merkte hij hoe zijn ademhaling versnelde. Maar in plaats van in paniek te raken of af te haken, paste hij de technieken toe die hij in de bokstraining had geleerd: gronden, ademhaling reguleren, focussen, en rustig opnieuw proberen. Het werkte.

Conclusie: Boksen als spiegel voor het leven

Door boksen leerde Mitch niet alleen fysiek sterker te worden, maar vooral mentaal. Hij leerde omgaan met tegenslagen, zelfcontrole te houden en door te zetten. Hij kreeg de regie terug over zijn eigen leven.

En dat alles begon met een paar bokshandschoenen en de bereidheid om de strijd met zichzelf aan te gaan.

Wil jij dit ook? Neem dan contact op met RAAK-TALENTBEGELEIDING. Dan onderzoekers we samen welke manier van boksinterventie bij jou pas