Het is een gewone werkdag en toch zit ik thuis. De coronacrisis heeft ervoor gezorgd dat ik niet naar mijn werk kan. Alle leerlingen werken thuis aan hun laptop. Mijn jongens ook. Het is een beetje zoeken naar een goede modus, ik moet beschikbaar zijn voor eventuele vragen rondom het werk dat zij moeten maken, en tegelijkertijd moet ik ook de leerlingen coachen met wie ik een afspraak heb.
Ik besluit via Teams te bellen met een jongen uit groep 6. Met hem ga ik op zoek naar zijn talenten, wat vindt hij nu leuk, waar is hij goed in, wat vindt hij nog moeilijk?
Op het moment dat hij antwoordt, zie ik ook moeder staan. Dat is best even spannend, want ik ken haar nog niet. De coaching verloopt via school en dan heb ik vooral met de leerkracht contact. Maar uiteindelijk merk ik dat het juist heel fijn is om de betrokkenheid van moeder te ervaren. Het geeft een stevige online coaching. En wat ben ik trots op mijn coachkind! Hij zet deze dag veel stappen met behulp van het spel Schatgravers. We dobbelen, maken happertjes, voeren diepgaande gesprekjes en... we hebben lol!
Uiteindelijk heeft hij een mooie schattenoorkonde gemaakt. Zo jammer om dit niet mooier in beeld te brengen. Ter plaatse bedenk ik een extra activiteit: het lijkt me zo gaaf als hij een eiland maakt met al zijn opgegraven schatten en die in lego in beeld brengt. Ik hoor hem enthousiast roepen, zijn moeder betrekt er zijn oudere zus bij. Volgende week krijg ik de foto's in mijn mailbox. Ik ben zo benieuwd wat je ervan gemaakt hebt! En wat ben ik trots als ze binnenkomen! Je hebt er echt iets heel moois van gemaakt. Ik kijk alweer uit naar het volgende coachingsmoment!
Comments